Powiedz europosłom i europosłankom aby głosowali przeciwko kryminalizacji klientów

Krótki przewodnik ICRSE i Sex Work Polska jak lobbować na rzecz pracowników seksualnych

Wprowadzenie

W dniu 27 Lutego 2014 Parlament Europejski będzie głosował za lub przeciw raportowi „dotyczącemu prostytucji i eksploatacji seksualnej oraz ich wpływu na równość płci”. W raporcie tym kwestie pracy seksualnej pomieszane są z handlem ludźmi, odmawiając w ten sposób podmiotowości pracownikom i pracowniczkom seksualnym. Raport ten jest nierzetelny, pomija wiele źródeł (takich jak raporty UNAIDS czy WHO) wskazujących na zgubne skutki kryminalizacji klientów. Mimo jasnego stanowiska samych pracowników seksualnych przeciwko kryminalizacji klientów, raport który będzie przedmiotem głosowania PE rekomenduje kryminalizację zakupu usług seksualnych.

Wiele organizacji w Europie podpisało się już pod naszym stanowiskiem sprzeciwiającym się tym represyjnym i nieskutecznym metodom.

Prosimy o podjęcie działań i nakłonienia Waszych europosłów i europosłanek do głosowania przeciwko temu raportowi i przeciwko kryminalizowaniu klientów pracowników seksualnych.

Co możesz zrobić?

  • Zaprosić inne organizacje, żeby podpisały się pod listem: organizacje zajmującie się prawami pracowników seksualnych, prewencjom HIV/AIDS, organizacje działające na rzecz LGBT oraz praw kobiet, organizacje działające na rzecz praw człowieka z różnych krajów wspierają działania na rzecz praw pracowników i pracowniczek seksualnych. Wspierając ten list Twoja organizacja może pokazać solidarność z pracownikami i pracowniczkami seksualnymi. Prześlijcie mejla na info@sexworkpolska.org.pl lub na  info@sexworkeurope.org z nazwą organizacji oraz stroną internetową.

Wzór listu

[IMIĘ I NAZWISKO EURPOSŁA/POSŁANKI]                                                                        [TWÓJ ADRES]

można znaleźć tu:                                                                            http://www.europarl.europa.eu/meps/en/map.html

Parlament Europejski

Rue Wiertz
60 B 1047
Brussels

[DATA]

Dotyczy głosowania w dniu 27 lutego 2014 w sprawie raportu pani Honeyball dotyczącego eksploatacji seksualnej i prostytucji

Szanowna Pani/Szanowny Panie  [IMIĘ I NAZWIKO EUROPOSŁANKI/POSŁA],

Międzynarodowy Komitet ds. Praw Pracowników Seksualnych w Europie (The International Committee on the Rights of Sex Workers in Europe – ICSRE) oraz osoby podpisane poniżej wzywają Panią/Pana do głosowania przeciwko kryminalizacji klientów, tak jak proponuje to raport pani Honeyball dotyczący eksploatacji seksualnej i prostytucji.

Wbrew zaleceniom wszystkich europejskich organizacji skupiających pracowników seksualnych, wielu organizacji działających w obszarze zdrowia oraz innych przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego, FEMM zagłosowało za represyjnymi przepisami, które pod pretekstem ochrony kobiet, narażają je na przemoc i inne ryzyka.

Jesteśmy zszokowani widząc, że Mary Honeyball, europosłanka z Londynu oraz autorka  zatwierdzonego przez FEMM raportu, w tak rażący sposób  ignoruje zarówno fakt, że kryminalizacja klientów okazała się nieefektywną strategią zmniejszaniu skali prostytucji i handlu ludźmi, także jak również dowody na to, iż kryminalizacja klientów prowadzi do znacznego pogorszenia sytuacji pracowników seksualnych. Wbrew deklaracjom p. Honeyball, kryminalizacja prowadzi również do kryminalizacji pracy seksualnej i karania pracowników seksualnych.

Obok wielu innych dowodów, ostatni raport szwedzkiej policji pokazuje, że „W 2009 Narodowe Biuro Śledcze odnotowało, iż w 2009 roku w Sztokholmie i okolicach działało około 90 tajskich salonów masażu, przy czym w większości z nich najprawdopodobniej świadczone były usługi seksualne. Na przełomie 2011/2013 liczba tajskich salonów masaży w rejonie sztokholmskim była szacowana na około 250, a w całym kraju około 450”[1]. Takie liczby są jasnym wskaźnikiem tego, iż szwedzki model jest nieefektywny w realizacji celów, dla których został wprowadzony.

W licznych raportach znajdziemy potwierdzenie tego oczywistego faktu. W rocznym raporcie opublikowanym w 2012 roku,  miejskie centrum dla pracowników seksualnych w Oslo (Norwegia), Pro-Sentert, udowadnia, że kryminalizacja klientów nie spowodowała ani zmniejszenia liczby pracowników seksualnych ani zmiany natężenia doświadczanej przez nich przemocy. Ten raport, opierający się na wywiadach z 123 aktywnymi pracownikami seksualnymi, również jasno pokazuje, że pracownicy seksualni nie są skłonni domagać się ochrony ze strony policji ze względu na rosnącą stygmatyzację oraz świadomość, iż są postrzegani  jako osoby łamiące prawo.[2]

Niepokojącym aspektem kryminalizacji klientów jest kwestia zdrowia pracowników seksualnych, w szczególności w kontekście HIV/AIDS oraz innych infekcji przenoszonych drogą płciową. Nie dziwi nas, że w swoim artykule w The Observer z dnia 24.01.2014 pani Honeyball całkowicie ignoruje tą kwestię. We Francji, w miesiącach poprzedzających głosowanie w Zgromadzeniu Narodowym nad prawem penalizującym klientów, szerokie spektrum organizacji wskazało na brak zainteresowania Najat Valaud-Belkacem, Ministry ds. Praw Kobiet, kwestiami epidemii HIV oraz kluczowej roli, jaką pracownicy seksualni pełnią w walce z wirusem. Sto francuskich oraz międzynarodowych organizacji podpisało Manifest przeciwko kryminalizacji klientów,[3] w tym organizacje działające na rzecz pracowników seksualnych, organizacje działające w obszarze zdrowia, takie jak Lekarze Świata, oraz – co oczywiste – organizacje zrzeszające pracowników seksualnych.

Jesteśmy nad wyraz zdziwieni tym, że pani Honeyball z taką łatwością ignoruje rekomendacje ekspertów ze swojego kraju, takich jak UKNSWP, parasolowej organizacji skupiającej pod swoimi auspicjami ponad 60 projektów w Wielkiej Brytanii, które oferują bezpośrednie wsparcie tysiącom pracowników seksualnych, zarówno kobiet jak i mężczyzn, w całej Wielkiej Brytanii. Ich odpowiedzi na niedawne konsultacje w Szkocji dotyczące odrzuconego projektu ustawy kryminalizującej klientów pracowników seksualnych, nie pozostawia złudzeń, że pracownicy socjalni i inni kluczowi aktorzy pracujący z pracownikami seksualnymi na co dzień, nie popierają Modelu Szwedzkiego:

„Badania pokazały, że kryminalizacja klientów lub pracowników seksualnych może skutkować negatywnymi, niebezpiecznymi i innymi negatywnymi konsekwencjami dla pracowników seksualnych, w szczególności tych pracujących na ulicy. W przypadku pracy seksualnej na ulicy, kryminalizacja często prowadzi do zmiany lokalizacji, w skutek którego pracownicy seksualni często pracują w ciemniejszych, bardziej niebezpiecznych i mniej im znanych miejscach. To z kolei zwiększa prawdopodobieństwo przemocy i naraża osoby pracujące na ulicy na eksploatację. W przypadku osób świadczących usługi seksualne poza ulicą, kryminalizacja klientów wzmacnia stygmatyzację pracy seksualnej oraz strach pracowników seksualnych przed kontaktami z policją i innymi przedstawicielami władzy, gdyż może to  skutkować wszczęciem śledztwa przeciwko nim i ich klientom. Takie prawo stanowi zasadniczą przeszkodę dla posiadania przez pracowników seksualnych przekonania o zasadności zgłaszania policji i władzom wszelkich przestępstw, których doświadczają. To z kolei zwiększa narażenie pracowników seksualnych we wszystkich sektorach: wielu przestępców wybiera pracowników seksualnych na swoje ofiary ponieważ uważają, że pracownicy seksualni nie zgłoszą się na policję. Proponowane prawo nasili jeszcze tę dynamikę.”[4]

Ponadto zauważamy ideologiczna podstawę tego raportu. W odniesieniu do związków między zalegalizowaną prostytucją a handlem ludźmi, Narodowy Przedstawiciel Holandii w zakresie handlu ludźmi informuje, że „nie można dać jeszcze odpowiedzi na pytanie do jakiego stopnia legalizacja prostytucji prowadzi do zwiększenia się skali handlu ludźmi [5](Listopad 2013)

Komisja Parlamentu Europejskiego ds. Praw Kobiet i Równości Płci niestety wpisuje się w trend,  przedkładając ideologię ponad zdrowie i bezpieczeństwo pracowników seksualnych, ignorując różnorodność doświadczeń pracowników seksualnych i pracowników socjalnych, jak również rekomendacje międzynarodowych organizacji, między innymi opublikowane w grudniu 2011 roku rekomendacje Grupy Doradczej UNADIS poświęcone HIV i pracy seksualnej, stanowiące suplement do raportu  UNAIDS Guidance Note on HIV and Sex Work z 2009 roku:

“Państwa powinny zrezygnować z kryminalizacji pracy seksualnej oraz działań z nią związanych. Dekryminalizacja pracy seksualnej powinna obejmować wyeliminowanie kar kryminalnych za zakup i sprzedaż seksu, zarządzanie pracownikami seksualnymi i burdelami, oraz innych działań związanych z pracą seksualną.”

Stanowisko Komsji Parlamentu Europejskiego ds. Praw Kobiet i Równouprawnienia i kryminalizacja klientów opierają się na ideologii i są potępione przez wszystkie organizacje skupiające pracowników seksualnych w Europie, jak też wiele organizacji zajmujących się zdrowiem, prawami LGBT i prawami kobiet (między innymi Transgender Europe[6] i Niemiecka Rada Kobiet[7]).

Dla bezpieczeństwa pracowników seksualnych, zdrowia, szacunku i praw człowieka, mówimy NIE Szwedzkiemu Modelowi kryminalizującego klientów i prosimy Panią/Pana

GŁOSUJCIE PRZECIWKO RAPORTOWI DOTYCZĄCEMU EKSPLOATACJI SEKSUALNEJ I PROSTYTUCJI

Podpsiano:

[Twoje imię]

Międzynarodowy Komitet ds. Praw Pracowników Seksualnych w Europie

The International Committee on the Rights of Sex Workers in Europe

Członkowie ICRSE: SXA, MAIZ, LEFOE/TAMPEP Austria (Austria), vzw Pasop (Belgium, PROI (Bosnia and Herzegovina), Sexarbejdernes Interesse Organisation (Denmark), AIDS Tugikeskus (Estonia), Pro-tukipiste (Finland), ACCEPTESS-T, STRASS, PASTT, Autres Regards, Collectif Droits et Prostitution (France),Madonna e.V,  Hydra e.V, TAMPEP-Germany, Sexworker Forum, context e.V. Sexsicher, Kassandra e.V. (Germany), SZEXE (Hungary), UglyMugs.ie, Turn Off the Blue Light, Irish Sex Workers Alliance (Ireland) Progetto Stella Polare, Le Graziose – CDCP Genova, Comitato Diritti Civili delle Prostitute Onlus (Italy), DEMETRA – Assocation of HIV affected women and their family (Lithuania), STAR-STAR,  Healthy Options Project Skopje (Macedonia),Buro Brycx,  Sex Work Projects STI Aids Netherlands, Tampep (Netherlands), PION (Norway), La Strada Poland (Poland), APDES (Portugal),CARUSEL (Romania), Fundación Triángulo, Hetaira, Comite de Apoyo a las Trabajadoras del Sexo (CATS) (Spain),Rose Alliance (Sweden), Fleur de Pavé, Maria Magdalena, Pirate Party Switzerland, Centre Grisélidis Réal, Pro Co Ré, Prostitution collectif reflexion, ASPASIE (Switzerland), Red Umbrella Sexual Health and Human Rights Association(Turkey), All-Ukrainian League „Legalife” (Ukraine), Sex Worker Open University, International Union of Sex Workers, X-TALK, SCOT-PEP, UKNSWP, English Collective of Prostitutes, GNGS – Glasgow Network for Gender and Sexuality (United Kingdom).


Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s

%d blogerów lubi to: